فرهنگ،توسعه،اقتصاد

درحالي كه دغدغه اصلي تحليل اجتماعي سنتي متوجه چگونگي استيلاي عقلانيت اقتصادي بر فرهنگ بوده است، نظريه اجتماعي در زمان حاضر به گونه­اي فزاينده متوجه نقش فرآيندها و نهادهاي فرهنگي در سازماندهي وكنترل امور اقتصادي شده است.برخي از جمله” ري و ساير”به اين جريان عنوان«چرخش فرهنگي»در انديشه اجتماعي داده اند .در جهان معاصر تحولات بسياري در عرصه فرهنگ رخ داده است. شناخت اين تحولات ما را در اتخاذ نگاه اقتصادي به توليدها و محصول هاي فرهنگي ترغيب مي‌كند و اين نگاه را ضروري و اجتناب ناپذير مي‌سازد. به عبارتي نه تنها بايد ريشه هاي فرهنگي و اجتماعي فرآيندهاي اقتصادي را بشناسيم ، بلكه خود اقتصاد و چيزهايي كه از اين طريق جريان مي يابند عمدتا به واسطه فرآيندهاي اطلاعاتي و نمادين شكل مي گيرند.

بررسي‌هاي اقتصادي فرهنگ با وجود روشن نبودن حد و مرز فعاليت‌هايي كه در حيطه فرهنگ قابل بحث است، توانسته‌اند با اندازه‌گيري سهم اين بخش در اقتصادهاي توسعه ‌يافته، زمينه‌هاي مناسبي را براي طرح اهميت واقعي فرهنگ در اقتصاد كشورها فراهم آورند. بدين ترتيب بسته به اين كه تعريف فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري  به چه گستردگي در نظرگرفت، مقادير متفاوتي از سهم فعاليت‌ها در توليد ناخالص ملي و داخلي اثرخواهد داشت و در حال حاضر سهم اقتصادي فرهنگ در اقتصاد كشورها، بسيارحائز اهميت است. بر همين اساس”هریسون” و “هانتینگتون”  هر دو در کتابی بحث و مناظره در 22 مقاله را مطرح نمودند که عمدتاً بر رابطه علت و معلولی فرهنگ و اقتصاد می باشد.